Who’s vs. Whose: Jak poprawnie używać każdego z nich

W języku angielskim wszystkie słowa pytające oprócz „How” zaczynają się od liter „Wh”, dlatego pytania informacyjne są często nazywane „Wh-Questions” i mogą być dość mylące. Oto kolejna para homonimów, która przyprawia o ból głowy piszących po angielsku: whose vs. who’s.

Zastosowanie „whose” w zdaniu

Kiedy pytasz, kto jest właścicielem danej rzeczy/czegoś, powinieneś użyć słowa pytającego „whose”. Najczęściej łączy się ono w pary z rzeczownikiem. Rzeczownik można wyeliminować, jeśli mówimy o podmiocie (do jakiego podmiotu?), do którego się nawiązuje.

Whose book is the one right beside the window?

Whose are these (textbooks)?

Kiedy zaimek względny zmienia zaimek dzierżawczy (his, her, their), używamy „whose”:

Huw is the boy whose grandparents live in our area.

Madonna, whose parents were born in Italy, is a famous American singer.

Zaimki względne jak trzy słynne „who”, „that” i „which” mogą być podmiotem lub przedmiotem klauzuli względnej:

I spoke to the lady who was taking her dog out for a walk down to the park.

W tym przypadku, „who” jest podmiotem, a nie „pani”.

Jak użyć „who’s” w zdaniu?

Skrótem od „who is” lub „who has” jest „who’s”. Występuje na początku pytania:

Who was/Who’s putting the books away?

Who was/Who’s owning that dog?

Huw, who is/ Who’s getting a cat, often has pair of extra cookies in his pocket.

Pomyłka między „it’s” a „its” w przypadku formy dzierżawczej „it” jest dość podobna do pomyłki między „whose” a „who’s”. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że ludzie mają tendencję do instynktownego odczytywania każdego słowa zakończonego apostrofem jako formy dzierżawczej.

Należy pamiętać, że „whose” jest formą dzierżawczą. Innymi słowy, po „whose” zazwyczaj występuje rzeczownik. Powinieneś użyć whose jeśli rzeczownik następuje po whose lub who’s w zdaniu. Użyj who’s jeśli nie ma ani rzeczownika ani partykuły.

Kiedy używamy Who vs. Whose?

Zrozumienie korzenia każdego z terminów jest niezbędne do właściwego używania „whose” i „who’s”. Lepiej zrozumiesz jak każde z tych słów działa w zdaniu, gdy zrozumiesz zaimek, na którym te dwa słowa są oparte.

„Who” to skrót od „jaka osoba”. Tak więc zadanie pytania „Who is he?” jest przykładem.

„Who’s” jest skróconą wersją „who is”, np. „Who’s he?”.

Jak powiedziano wcześniej, „whose” to zaimek dzierżawczy, którego używamy tylko z rzeczownikami.

Zdania przykładowe

Who is/Who’s the lofty man in the short jacket?

My friend, who has/ who’s just left for the office, will be back in a few hours.

Did you see whose yellow car is parked on the other side of the street?

Whose green backpack is this sitting on that chair?

„Who’s idea” czy „Whose idea”?

Pytanie dotyczy tego, do kogo należy pomysł, więc poprawnym zwrotem jest tu „whose idea”. Aby mieć pewność w tego typu przykładach, wystarczy zadać sobie pytanie: „do kogo należy ten pomysł?” lub „kto wpadł na ten pomysł?”. Krótko mówiąc, zwrot ten dotyczy ustalenia, kto jest właścicielem pomysłu lub koncepcji. W rezultacie, zamiast kontrakcji jak „who is”, potrzebujemy zaimka dzierżawczego jak „whose”.

Te rzeczy mogą być czasami mylące, nawet jeśli Twoja znajomość gramatyki jest szeroka. Jeśli nie jesteś pewien, w jakich przypadkach którego zwrotu użyć lub jak potwierdzić, że poprawna odpowiedź to „whose”, spróbuj zastąpić to słowo zwrotem „who is”. Wtedy sprawa jest bardzo prosta, jeśli zdanie nie ma sensu, „whose” nie jest poprawnym zwrotem. Jednak zdanie ma sens, a „czyj” jest poprawne.

„Whose fault” czy „Who’s fault”?

Oba zwroty mogą być poprawne w tym konkretnym przypadku, ale to zależy od tego, co chcesz powiedzieć. W rezultacie, w zależności od kontekstu, każdy z nich może być poprawny, a ty nadal możesz się pomylić, jeśli użyjesz go w złym kontekście. Możesz spróbować w zdaniu, aby zobaczyć, który z nich pasuje lepiej. Na przykład, jeśli próbujesz dowiedzieć się, kto jest winny, poprawnym sposobem sformułowania tego byłoby „czyja wina”. To dlatego, że „whose” jest zaimkiem dzierżawczym, co oznacza, że jest używany do wskazania posiadania lub własności.

Jeżeli, z drugiej strony, jest osoba o imieniu Fault (F byłoby w tym przypadku wielką literą) i próbujesz dowiedzieć się, kim jest ta osoba, wtedy „who’s/who is Fault” jest poprawne, ponieważ pytasz, kim jest ta osoba.