Douglas Bom

Jestem z Rio de Janeiro. Mam 31 lat. Podobnie jak zdecydowana większość mieszkańców Ameryki Łacińskiej, jestem pochodzenia europejskiego (w moim przypadku włoskiego, szwajcarskiego i portugalskiego), afrykańskiego i indiańskiego pochodzenia. Fakt, że jako dziecko mieszkałem w Singapurze, z pewnością był zalążkiem mojego pragnienia nauki mandaryńskiego. Odwiedziłem także Argentynę i Urugwaj. Tam lepiej poznałem muzykę hiszpańsko-amerykańską, co poprawiło mój hiszpański. Mój ojciec zawsze zdawał sobie sprawę, jak ważna jest nauka języków obcych, dlatego pamiętam, że uczyłem się ich od najmłodszych lat. Najpierw angielski, potem francuski i tak dalej. Lubię także studiować historię, filozofię, psychologię i geografię, kąpać się w rzekach i wodospadach, uprawiać sport, zwłaszcza koszykówkę i rugby, a także grać w gry planszowe. Naukę języka angielskiego rozpoczęłam w 2017 roku na lekcjach prywatnych. Bardzo krótko założyłem zajęcia, a wkrótce potem zostałem wezwany do nauczania pracowników i dzieci pod opieką niemieckiej organizacji pozarządowej Humedica w ich ośrodku opieki dziennej w Brazylii. W Humedica byłem także tłumaczem, który prowadził komunikację pomiędzy centralą w Niemczech a jej kierownictwem w Brazylii. Tuż przed pandemią zacząłem uczyć mojego języka ojczystego, szczególnie Chińczyków, zarówno dzieci, jak i dorosłych. Od tego czasu nauczam głównie z wykorzystaniem materiałów przeznaczonych dla osób posługujących się językiem mandaryńskim. Moje zajęcia uzupełniają codzienną lub cotygodniową naukę uczniów. Szukam równowagi pomiędzy czterema umiejętnościami (słuchanie, pisanie, mówienie/wymowa i czytanie). W dostępnych na rynku materiałach dydaktycznych z brazylijskiego języka portugalskiego brakuje bardzo ważnego elementu, który poprawiam i dostosowuję do materiału przekazywanego na moich zajęciach. Posiadam również wysokiej jakości materiały dla nastolatków.