Zastosowanie i zasady mowy zależnej w języku angielskim z przykładami

Zastosowanie mowy zależnej, czyli reported speech lub indirect speech, może początkowo wydawać się skomplikowane, dlatego ten artykuł ma na celu rozwiać wszystkie wątpliwości i pozwolić Ci prawidłowo oraz swobodnie operować wyżej wymienioną strukturą gramatyczną. Mowa zależna koncentruje się na treści tego, co ktoś powiedział, a nie na jego dokładnych słowach. Kiedy używasz mowy zależnej, podsumowujesz to, co ktoś do Ciebie powiedział. Cel wypowiedzi mówcy, czyli zadanie pytania lub wydanie polecenia, ma istotne znaczenie w strukturze zdania relacjonowanego w mowie zależnej.

Reported speech – przykłady zastosowania

Indirect speech: relacjonowanie stwierdzenia

Mowa niezależna – Direct speech:

“I’m sleepy,” I said.
„Jestem śpiący”, powiedziałem.

Mowa zależna – Indirect speech:

I told them (that) I was sleepy.
Powiedziałem im, że jestem śpiący.

Mowa zależna składa się z czasownika wprowadzającego oraz zdania podrzędnego (that-clause). Samo „that” jest często pomijane, zwłaszcza w sytuacjach nieformalnych.

Reported speech: relacjonowanie pytań

Relacjonowanie pytań tak/nie oraz pytań z „lub” składa się z czasownika wprowadzającego i zdania podrzędnego wprowadzonego przez if lub whether. If jest częściej używane.

She asked me whether I could swim.
Zapytała mnie, czy umiem pływać.

Pytanie w mowie niezależnej:

She asked, “Do you swim?”.

They asked me if I went on holiday.
Zapytali, czy pojechałem na wakacje.

Pytanie w mowie niezależnej:

“Did you go on holiday?”, they asked.

Pytania szczegółowe, czyli wh-questions – who, what, when, where, why, how.

Pytania w mowie zależnej mają formę twierdzącą (podmiot + czasownik).

She asked me what I had ordered.
Zapytała mnie, co zamówiłem.

W pytaniach zależnych who, whom, what słowo wh- może być podmiotem lub przedmiotem zdania.

He wondered what the refurbishments would cost.
Zastanawiał się, ile będzie kosztował remont.

Reported speech: relacjonowanie poleceń i próśb

Polecenia i prośby w mowie zależnej są wyrażane przez czasownik wprowadzający „ask” lub „tell”, następnie stawiamy „to” i czasownik główny w formie bezokolicznika.

You asked me to pass you a piece of paper.
Poprosiłeś, żebym podał ci kawałek papieru.

They advised me to get a visa.
Poradzili mi, żebym załatwił wizę.

Reported speech zasady – Następstwo czasów

Następstwo czasów, zwane po angielsku backshift, dotyczy zmiany czasu przy tworzeniu mowy zależnej. Zmiana ta następuje, ponieważ upłynął czas pomiędzy momentem mówienia, a czasem „zdania raportu” z wypowiedzi.

Mowa niezależna — mowa zależna

Present simple – Past simple

I am not happy. – He told them he wasn’t happy.
Powiedział im, że nie jest szczęśliwy.

Present continuous – Past continuous

We are making decisions. – She said they were making decisions.
Powiedziała, że ​​podejmują decyzje.

Present perfect simple – Past perfect

I’ve seen this film before. – He said he’d seen that film before.
Powiedział, że już widział ten film.

Present perfect continuous – Past perfect continuous

I have been living in California since 2019. – She said she’d been living in California since 2019.
Powiedziała, że mieszka w Kalifornii od 2019 roku.

Past simple – Past perfect

I went to the post office yesterday. – He said he had gone to the post office the previous day.
Powiedział, że poprzedniego dnia poszedł na pocztę.

Past continuous – Past perfect continuous

We were always quarreling. – She told me they had always been quarreling.
Powiedziała mi, że zawsze się sprzeczali.

Future (will) – Future-in-the-past (would)

I will be 5 minutes late. – She said she would be 5 minutes late.
Powiedziała, że ​​spóźni się o 5 minut.

Czasy past perfect simple i past perfect continuous nie zmieniają swojej formy.

He asked, “Had the train already left?” – He asked if the train had already left.
Zapytał, czy pociąg już odjechał.

I had been working there for a year. – He said that he had been working there for a year.
Powiedział, że pracował tam przez rok.

Mowa zależna – wyjątki od reguły następstwa czasów

Nie musimy zmieniać czasu w mowie zależnej, jeśli to, co dana osoba powiedziała, jest nadal prawdziwe lub istotne, lub też jeszcze się nie wydarzyło. Dzieje się tak często, gdy ktoś mówi o przyszłości lub gdy ktoś używa czasu present simple, present continuous lub present perfect w swoich pierwotnych słowach.

She promised she will do that. – Obiecała, że ​​to zrobi.
(Obietnica dotyczy przyszłości.)

Co jeszcze trzeba zmienić, aby zdanie brzmiało poprawnie i logicznie? Następstwo czasów to jedno, ale poza zmianą czasu gramatycznego czasownika trzeba również pomyśleć o takich częściach mowy, jak zaimki oraz przysłówki czasu i miejsca. Zmiany zaimków osobowych w mowie zależnej zależą od tego, czy osoba relacjonująca jest jednocześnie tą, która wypowiedziała oryginalne słowa, czy też są to dwie różne osoby.

Mowa niezależna – mowa zależna

“I am tired,” I said. – I said I was tired.
Ta sama osoba (bez zmian).

“Are you ready?” he asked. – He asked them if/whether they were ready.
Inne osoby (you zmienia się w them).

He said, “I do not wish to discuss it at this moment in time.”
He said she did not wish to discuss it at that moment in time.

Typowe zmiany zaimków wskazujących, przysłówków i wyrażeń przysłówkowych:

this → that
these → those
now → then
yesterday → the day before
tomorrow → the next/following day
two weeks ago → two weeks before
here → there